به نام خدا

وبلاکی که پیش روی شماست کلبه  دوم مجازی من است

این دومین وبلاگی هست که من دوسش دارم و امیدوارم بهترین باشه مثل وبلاگ سابقم

این وبلاگ چکیده ای از تمام حرفهای دلمه حرفهایی که اینجا ینویسم رو شایدفقط و فقط به صمیمیترین دوستانم بگم

این وبلاگ برگرفته از دانلود آهنگهای زیبا , عکسهای جدید ,شعر و داستان های عاشقانه

ودر آخر امیدوارم که از مطالب وبلاگ نهایت استفاده رو برده باشید

 دوستدار شما :حامد

 لطفا به ادامه مطلب سر بزنید

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 

دوستان بعلت بروز بودن سایت به صفحات دیگر هم سر بزنید

برای هرچه بهتر شدن وبلاگ مارا یاری کنید

برای تبادل لینک ابتدا ما را با نام عشق هرگز نمیمیرد لینک کنید و بعد به ما اطلاع دهید

نظر یادتون نره

در تالار گفتمان حرف دل کاربران در نظر گرفته شده حتما شرکت کنید

منتظر مطالب جالب و خاندنی جدید باشید

برای ورود به وبلاگ سابق من اینجا کلیک کنید

نظر دهی برای این پست غیر فعال شد

حواست هست خدا؟

صدای هق هق گریه هایم

ازگلویی میاید که تو میگفتی ازرگش به من نزدیکتری

حواست هست خدا؟

هروقت صدای شکستن خودمو شنیدم

باخودم گفتم

اشکال نداره منم خدایی دارم

حواست هست؟؟؟؟؟؟؟

توی قرن خشم و فولاد.زیر یخ باد زمستون

یه گل عاطفه سبزشدتوی یک باغچه ی بی روح

نه یه دست باغبونی که ازش خارو بگیره

نه یه نور گرم آفتاب توی فصل برف و بارون ای شقایق  

 گل قصه با تو همسنگرو راهم توی رگبار زمستون 

یادتو پشت و پناهم

اگه تنهایی و غصه از تو امیدو گرفته

ابر امید و سپیدی دشمن شب سیاهم ای شقایق.شقایق.شقایق.گل قصه

برگاشو پیچیده دورش توی این سوزش جلاد

ساقه اما استواره توی خاک و گلو فولاد

خواب آزادی و رویش پیچیده تو برگو ریشش

بیقرار اما صبوره خسته از این همه بیداد ای شقایق

گل قصه باتو همسنگرو راهم توی رگبار زمستون

یادتو پشت پناهم 

اگه تنهایی و غصه از تو امیدو گرفته

ابر امید و سپیدی دشمن شب سیاهم ای شقایق.شقایق.شقایق.گل قصه

حوصله باز کردن دفتر شعرم رو نداشتم مجبور شدم از وبلاگ بغلی یه شعر کپی کنم

منبعش یادم رفت کجا بود ولی براش نظر گذاشتم ببینه میاد دعوا

آنگاه که غرور کسی را له می کنی،

آنگاه که کاخ آرزوهای کسی را ویران می کنی،

آنگاه که شمع امید کسی را خاموش می کنی،

آنگاه که بنده ای را نادیده می انگاری ،

آنگاه که حتی گوشت را می بندی تا صدای خرد شدن غرورش را نشنوی،

آنگاه که خدا را می بینی و بنده خدا را نادیده می گیری ،

می خواهم بدانم،

دستانت را بسوی کدام آسمان دراز می کنی تا برای خوشبختی خودت دعا کنی؟

بسوی کدام قبله نماز می گزاری که دیگران نگزارده اند؟